Poniedziałek, 15 Września

List do Hebrajczyków 5,7-9.

Bracia: Chrystus z głośnym wołaniem i płaczem, za swych dni doczesnych, zanosił gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości. I chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają.

Księga Psalmów 31(30),2-3a.3bc-4.5-6.15-16.20.

Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu, wybaw mnie w sprawiedliwości Twojej! Skłoń ku mnie Twe ucho, pośpiesz, aby mnie ocalić! Bądź dla mnie skałą schronienia, warownią, która ocala. Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię. Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie, bo Ty jesteś moją ucieczką. W ręce Twoje powierzam ducha mego: Ty mnie odkupisz, Panie, wierny Boże. Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Panie, i mówię: «Ty jesteś moim Bogiem». W Twoim ręku są moje losy, wyrwij mnie z rąk wrogów i prześladowców. Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie, którą zachowałeś dla bogobojnych. Okazujesz ją tym, którzy uciekają się do Ciebie na oczach ludzi.

Ewangelia wg św. Jana 19,25-27.

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.